sen gülsen ay parlardi , pamuk yüzünde
gulmedin
gülsen cicekler acar boran kara dönerdi, bahar gelirdi
bir oyuncak bebek hastanesi, kalbimin duvarlari simdi
üstünde tepindigin igrenc plasentadan arta kalan
yaş mozalesi.
"hiç" mi sevmedin içinden beni
tam yüreğinden
orada bana dair bir kum birikintisi veyahut
kardan erimis sular da mi yok
...
ah sen bilmezsin
bu ozlemleri yirtip içinden cikamadigim her gece sesimi kistim
kalbimi burktum
sakat kaldi orasi
sensiz bitap düştü de
gel diyemedi adina.
dönüp dolasip sana gelmelerimin
narsist bir sadiste duyduğum
onursuz askimin ritüelleri bunlar
hepsi bu aslinda.
sezen hakliymis
onursuz olabilir imis ask.
oysa bizimki kolpa bi edebiyatti
senarist sen
kukla bendim sahnedeki
simdi piyesler yarim
siirler buruktur.
gülüşün de gecmez bu diyardan.
neyleyim sen yokken gelen baharin çiçeğini?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder