gülüşünden begonylar açtıran sevgilim.
nar gibidir insan. bazen öylesine dağılır ki toplayamazsın düştüğü topraktan. leke bırakır. ben buradayım der. iz bırakmak istersin, varlığını bir lekeyle ifade etmek istersin. narın lekesi geçmez bilirsin.
ben zaten dipteydim kuyu benim içimde ben kuyunun içinde hem kervan geçmez hem ben yusuf değilim. sen en yüksek falezden adına sığınıp ev ...
-
kalbimin kirik odaciklarindan sana ev yaptim sen gülsen ay parlardi , pamuk yüzünde gulmedin gülsen cicekler acar boran kara dönerdi, bahar...
-
önünde durduğun deniz kadar güzelsin gülüşünden begonylar açtıran sevgilim.
-
seni seviyorum bütün şiirim bu.