gülüşünden begonyalar açtıran sevgilim.
iki satırlık şiir mi olur deme
gamzene sığdırdığım piyeslerim var benim.
umudumu boynunla sarmaş dolaş dansa kaldırmışlığım.
adından bebekler doğurmuşluğum var.
bir pazar gününün ardından gelen huzurdur
sana gelen tüm yollar.
plaklardan yayılan ıssız kor alev gibi
yanar durur.
her gece ıslak düşlerimizde sevişiriz
boylu boyunca.
ben
sarhoş olmak için
göz bebeklerinden vurulurum
ilk kadehi alır almaz.
ve nihayet bir gün gelecek;
senin ektiğin kırlarda
bahçeler açtıracağım
gül ağaçlarının gölgesinde,
bir demet pembe gülü dört yaşına taşıyacagım.
tam orada, çocukluğuna sımsıkı sarılı kalarak, seni
bir ömür sevmeye adayacağım.