vuslatın tek şahidi tanrıdır o yüzden her gece benimlesin

turgut uyar alfabesiyle geliyorum sana

tütünler ıslak

bütün mümkünlerin kıyısında, gözlerin 

esirgendi benden

son bakıştan kalma birkaç kaçkın aldı onları benden 

belki de her sonbahar akşamlarının 

güzlerin bekçisi 

manası budur

vazgeçmektir

direnmek.

peki 

herkeste seni aramakta mı vazgeçmek sayılır

ettiğim dualarla birlikte yeşerir mi beyaz güllerimiz

kavuşur muyuz gamzenin ortasına 

ılık bir bahar akşamında

günlerden 24 mart

sen en karası iklimin en serti

dikilmişsin karşıma 

adımı sayıklıyorsun

durmuşum gözlerinden çocuklar doğuruyorum

sana bakıp 

adından şiirler peyda oluyor

sonra ben;

gönlümdeki hasretinden tarçın dudaklarına kalıyorum

ne olur gitmeden 

ellerini sol yanağıma daya sevgilim 

cennetin kapısı aralansın

kuş koysunlar yoluna, yolunun sonu ben olayım

seni rüyamda görmenin sevinci var içimde

bir çift akdeniz görmek

boğazdan denize bakmak gibi gözlerine değmek

yarimin omzunda açık kalan simsiyah bir yabancı vardır 

benim tüm kaburgalarım da kırıktır üstelik 

sen yine de her akşamüstü gel yanıma

rıhtıma, beykoza 

orada yavru kediler kokuna hasret

biçare gönlüme şiir doğururlar

her yetimden bir kız çocuğu sığar akdeniz kadar girdaplık gamzene

ah

öpülmemiş vuslatlar bekler

aşkımız bir filmde geçmiş geçen gece

ben adını unutmuşum 

kabrimden kalkıp ayak ucuna karanfil ekmişim

sen bana

yaslanmadığın omzumda 

beni memleketsiz bir başıma bırakmışsın

her yalan misali 

hikaye bu kadar imiş.

sevgisizliğine bir kalp verdim*

bir selam çak 

bu sabah

bütün nilüferlere

yarım kalmış kırlangıçları boynuna dola öp

severken boğ hepsini

adından adaklar ada, ismini tüm cihana haykırmak için sebebim olsun 

selam sal

güneş doğsun bu gece.