Yüzünü bilmediğim masallar geçip gidiyor
Cehennem olmuş garbımda
utanmaktan aciz
bir takım şırfıntılar var
Ölümün içine sindiği
ve seni her zerrenden ayıran
yitiren
bir benlik düşün
Sığ bir kara bu
Adım başına hapsolan müzik resitali
Piyanoya benzeyen
en şık kostüm
Zarif
Bir tanrıça
misali
Bilmediğimiz her şeyin girdabında
gümüş bir
zarf gizli.
Adı konmamış
Hiç okunmamış
Ölüm kadar sahi.
Gerçek.
Bir sen yoksun bu parşömen kokulu odamda
Hafızama sinen kokun bitti
Anılarımin anahtarlarini
okyanusun en dibine yolladığım
o gecenin sabahına
uyanabilmistim
nihayetinde.
Her ikindi sonrası görülen
intiharlara eş değer
kabuslarimlayim şimdi.
Mutluluğu tahta parçasına kazıdım
bir çeşit
tükenme provasıydi
onurum.
Her küllükten arta kalan yanmış sevgiler
Huysuz arzular..
Zaman geçermiş
Ölürmüş
-müş
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder