Şu göğüs kafesimin içinde bir şeyler var
Delip geçen
Her fırsatta yosma bir ayrılığa konu olan
Melodilerin sesszlikle buyulemesi kadar hapishane bir ruh düşün
Bütün tanrıları siyah
Her dramdan başrol alıp perdenin yarısında terk edilmiş o en boğucu karanlıklar var
Simsarlara layık bir gülüş
İçinde verdiği harplar yıl olmuş
Usanmis sahibinden
Özlediği şeyler büyümüş
Kendi buyuyememis bir çocuk
Her zaman değişir
Seviştiğin tenler
Van Gogh' un kesik kulağından kendini benimsersin
Ustura gibi bir tablodan nefes alıp verirsin
Habersiz
Bir başına
Yetim kuşlar gezinir
Etini kemiren ruhundan fışkırır yaşamanın acımasız her dalgası
Kıyın sana vuramaz da
Sen bir odada hapsolur gidersin
Yürürsün ve asla
Yol
Almazsın
Varamazsın
Hiçbir yere
....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder