adımlarım sessiz ve durgun
inan bana seyyah kadar yorgundur ruhumdan çıkan her parçam
bir senin tarçın dudaklarından dokulemedi dilim
bir seni var edemedim kendime
yokluğunun daha ilk akşamında önüme dizilen anılara çarptım yine
yine ordaydin
ama yoktun
bir kere bile ihtiyacın olmadı bana
ben kendimi hiç inandiramadim buna
hiç
hep kandırdım
umarım beni itip attığın dehlizlerde çiçekler hazan olur
umarım yıllarının en muazzam baharlarinda en güzel duygular seni bulur
umarım
m