tam kıyının dibinde, diktim gözlerimi
sonu denize çıkan istanbul sokakları gibi gözlerine
bu lütuf ki bana bahşettiği tanrının
tıpkı aşkla sınanan rahel misali
ona yakarışlarım, sensiz gecelerime denk oldu
ne çok beklemiş yakup'unu
beklerken yüreğimin taşa kesilmesinden korkuyorum, korkuyorum bu davada mahkumiyetim ebediyete intikal eder diye
seni sonsuz bir aşkla sevmek mi?
bir caravaggio eserinden uyarlanan tablo gibi hikayemiz
katil ressam ve kaçak
çizdiği her resminde kendi tasviri
ah benim barok romalı erkeğim
hayallerimizin como gölünde her akşam buluşup şaraplar içtiğim sevgilim
beni ırmağınla temizle
bu beyhude yaralarım senin suyunla aklanır letheden sonra
tek sen arşınlarsın kaderimin parelerini ellerinle
ne olur kapıma gel, ellerinde çiçeklerle
bütün güller gülüşlerin sayılsın
ben o gamzene oracıkta gömülürüm zaten
ve de görünce seni,
benim gönlüm evrenin en müzehher gönlüne dönüşür
sen yeter ki, özle
bir gün çıkagel
bir tufan ol, avuçlarıma dolsun ellerin