bir gün daha mahur bir yalnızlık kopup giderken ömürden , bu can havliyle gelen aşkım bir tek sanaydı
ve bırakılan her bir ah kaderinin bütün ihtimallerinde yankı bulacak tanrı katında
seni değil, kalbimi şahit yazabilir bütün melekler
nasıl aşıktım sana, sen bilmesen de
birer erguvan ekmek şimdi senden arta kalan tüm o anılara
ve o toprağı bir bün bile sulamamak..
her yıkılmışlıkta arta kalan sesinden yekpare çıkamamak ,çokça yaşlılık getirdi. sen gittin bir daha kimse uğramadı bu eve.
soğuktan donan bu kez benim, donarak öldürdün bir kalbi cayır cayır yakarken sevgili
tüm kapılar ardına dek açık ola, sen tüm ömrünce bensiz kalmanın pişmanlığıyla mahşerde karşıma dikilesin.
bu yüzden
bütün dualarım senin adın ..
ne çok istedim, senden olan bir parçam rahmime düşsün
beni kader düğümünde en beyaz ve parlak bir inci gibi taşımanı denizinde...
içinin kıyısında vurgun yediğim begonyama, tüm hoşça kallar*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder