tüm yaralı kuşlarım
yapayalnızdım
seni gözümde büyüttüm
kalbimden taştın
sığdıramadım bi yere, ağlayarak doğurdum
kendimi yeniden
her gece, her çığlıkta
kabuslarımdan çıkarttım rahmimi
bir nilüfer gibi köklendirdim içimde
içimi, kendime
sen durmadın ben daha da sağlam döndüm
tuğlalar ördüm güllerden
ellerimle
bu kez narlar sol göğsümde telef oldu
adınla kırdım hepsini tek tek
bağlarımızı bir ölüm kesinliği gibi kestim
ve heder oldu yalnızlığım tanrıyla paylaştığım
ona gömdüm seni. benim yaramda
senin dehlizlerin kurak bırakır toprağımı
bütün şairler adını katledebilir şiirlerinde
yok hükmünde kararname sayılabilir ruhun
yemin olsun ki
bütün nifaklar kavuşsa bile
senin teninde kirletmeyeceğim çiçeklerimi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder