anladım
zuhur eden huzursuzluklarımın eşgalidir adın, geç oldu ama anladım.
senden bir parçamın
her fersahında izim kalacak iken
bir mütemadiyen an beni.
okşa hiç görmediğin saçlarımı.
okyanusların en dibindeki kara yosunları kadar
sevgin kalsın içinde
belki bir gün
tüm ihtimaller bir araya getirir
göz bebeklerini gözlerime
ateşten daha kor bir alev düşün, bilesin ki öfkem baki kalacaktır şanına.
benim ahım her iki yakanda çiçekler açtıracaktır.
bembeyaz güller ekilmiş yalanlarına.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder