kapina ayak bağı olmayacağım korkma

içimde issiz tuneller var

bir merminin şarjörünü bosaltana kadar öldür bu gece beni 

o kadar yokluğundayim yine.

kirk ses bile gelse kalbimden atamadigim

sesin geldi yoklugunla yine.

tek basinaligimin en yuce mertebesinden ikizi pic bir beyhude sesleniyormuscasina bagislasana bu gece.

gunlerden sonra dogumunu kutlayalim

minik ellerini..

kahve gözlerinden suzulen yaşlara asabilirsin her paremi

ruhundan alev almis bu kalbim 

masallardaki viranelerle meşk edemiyor sen yokken

ah!

şimdi o bilmediğim kokunu odamın duvarlarina ekiyorum

her gün

her gece.

gozbebeklerimin bayrami oluyor yaşlarim oraya

buyuterek seni sensizligimde

öylece seviyorum haberin olmadan

yalansız dolansiz..

bir basima..

ukte kalmis uzuvlarim birer birer öksüz iken dahi 

isyan etmiyorlar sana.

nasıl bir celladina bagliliksa bunun adı

ben senin basmadigin yerlere her gun ugramak için

ruhumda girdap olusturuyorum.

öyle bilemezsin ki ne çok sevdiğimi seni

öyle ki;

senin bendeki suretin

senden bile güzel iken ..

seni bir beyaz orkideye sarip eve götürdüm penceremin saksisina ev diye dikip

seni ozlemenin agirligi var üzerimde

baş edemiyorum.

gecenin karanligi gibi çöküyor

üstüm basim pejmürde karasindan hallice

sana gelemiyorum.

sensizlikten bitap düşmüş halimin kacinci haykirisi bu sayamadim ve sen 

neyse ki yine 

gormuyosun.

senin bilmedigin kuytularda ev bark yaptım acilarimdan

butun tuglalar gözlerinin kahvesi

butun temeli kaşinin dibindeki benden aldim, ördüm

evim; ıssız, bir o kadar harikulade oldu.

yetimler büyütür gibi ocak eyledi kalbim hazani

odalar dolusu hüznü.

kabrime gelmeden mi sarilirsin bu naçizane benligime

bu ozlem 

bu hasret

bu illet

ne denli soğur içimin yanginlarindan siyrilip

bari onu soyle..

haberdar et bir selami cok gorme.

ozlemek;

icinin disinin kanserle savasmasina denk. 

kalbimdeki savaslara yenilmek istemiyorum 

dön

gamzene gömülü bu kalp

bana bir aycicegi al

hayallerimin ustunu kerpetenle orteyim

civil civil kuslar gecsin kalbinden ben giderken

oyle devasa ruhlar gocsun 

ruhunun her miliminden.

okudugun siirlerde beni an.

bir şarkının melodisinde degil de

saian dinlerken asik ol bana

aniden.

gelip gelip gitmelerimiz cogalsin ask valizinde

sen hic terketme vapuru.

dudaklarımiz yoldaslik etsin 

ozlemvari opusler birakip

aglayalim seninle.

benim hayaller ütopik

icinde, 

adının her parseli

kulak zarimi delercesine ezbere bildiğim tek ses.

o sesi saklamak icin bir kuytu bulmayi delicesine isteyen tek kadin.

beni hic sevmemisligin carpti yine suratima gece gece.

dogumunu sayan bu hinca hinc mazlum 

sesim titrer diye konusmadigim sen,

karşına cikip sarilabilmenin karsi konulmaz agirligi

var midir ihtimaller perisi ? sansimiz?

seni tum dualarimda sir gibi saklayip mih gibi kazidim kalbime.

ne yıldızlara ne sezenlere benzer halim

benimki dervis gibi ozan gibi

ask yolunda berdus gibi.

sevdamin adısin

mertligine kadehler savusturdugum 

içimin ahısin.

her gece

ozleminin koyulasmasina eş bı ölüm olusuyor

ruhum kan kaybettikce azaliyorum.

sensizlik;

adı sanı

kör karanlik olmus.

odalarimi bulamıyorum, degil evi..

benim yok oluslarim dönüşsüz geziler

orda ruyalarimda sen

ölüp ölüp dirilince seviselim yureginin garbinda

belki gunes diye dogarim icine

o gamzene tekrar gömüp sela okuyabilir tanrilar

ah..

neşem katlanir seninle olursam

rüyalarım baki.

iste bak bu cicekler o yüzden açtı

masallar yeşerdi, mevsimler döndü baharim sensin diye

kalbimin en beyaz haline...