kapina ayak bağı olmayacağım korkma

içimde issiz tuneller var
bir merminin şarjörünü bosaltana kadar öldür bu gece beni 
o kadar yokluğundayim yine.
kirk ses bile gelse kalbimden atamadigim
sesin geldi yoklugunla yine.
tek basinaligimin en yuce mertebesinden ikizi pic bir beyhude sesleniyormuscasina bagislasana bu gece.
gunlerden sonra dogumunu kutlayalim
minik ellerini..
kahve gözlerinden suzulen yaşlara asabilirsin her paremi
ruhundan alev almis bu kalbim 
masallardaki viranelerle meşk edemiyor sen yokken
ah!
şimdi o bilmediğim kokunu odamın duvarlarina ekiyorum
her gün
her gece.
gozbebeklerimin bayrami oluyor yaşlarim oraya
buyuterek seni sensizligimde
öylece seviyorum haberin olmadan
yalansız dolansiz..
bir basima..
ukte kalmis uzuvlarim birer birer öksüz iken dahi 
isyan etmiyorlar sana.
nasıl bir celladina bagliliksa bunun adı
ben senin basmadigin yerlere her gun ugramak için
ruhumda girdap olusturuyorum.
öyle bilemezsin ki ne çok sevdiğimi seni
öyle ki;
senin bendeki suretin
senden bile güzel iken ..

nar gibidir insan. bazen öylesine dağılır ki toplayamazsın düştüğü topraktan. leke bırakır. ben buradayım der. iz bırakmak istersin, varlığını bir lekeyle ifade etmek istersin. narın lekesi geçmez bilirsin.

ben zaten dipteydim kuyu benim içimde ben kuyunun içinde  hem kervan geçmez hem ben yusuf değilim.  sen en yüksek falezden adına sığınıp ev ...