süreya gibi

uyuyor isen 
gani gani iyi geceler..
hic dogmamis sabahlarda yine seni anmaktayim
biçare gonlumu daha kac defa talan edeceksin
birak beni kendi halime de
ozume doneyim.
sensizliginin boynumu büküsu yetmiyor mu sana
ne denli boğazlar gordum de senin gemine liman olamadim ben.
şimdi, makus talihimden tam şafak sökerken dem vuruyorum 
beni sevmeyen kalbine
agitlar, türküler söylüyorum.
sersefil, permeperisan bu körpe halimle
ozleminin romanlar gibi bitmesi gerekirken
   senin isminin hecelerinde
   her seferinde şiirler doguruyorum.
   çocuklar burda öksüz
   yetim
   babasiz..
olsan da olmasan da bir* 
degil de
olsan- bambaska
olmasan -katran kara.. 
bir delinin bipolarliginin ask hikayesi dersin soranlara
her solukta adimi sayiklamis
ama ben
 onu gozbebeklerimde
 kendini asarken buldum dersin
ya da
sormazlar
birkac resitalden sonra beni yine hucrelerimden ayir ve veda et.
baska mevsimler tenine degerken 
mezardaki cicekleri sula.
sula ki aydinlansin geceler
sensizlikler..


rahmimden dusuremiyorum kahrolasi adini


simdi tipki süreya gibi onursuzum
daha neyin olayim isterdin?


nar gibidir insan. bazen öylesine dağılır ki toplayamazsın düştüğü topraktan. leke bırakır. ben buradayım der. iz bırakmak istersin, varlığını bir lekeyle ifade etmek istersin. narın lekesi geçmez bilirsin.

ben zaten dipteydim kuyu benim içimde ben kuyunun içinde  hem kervan geçmez hem ben yusuf değilim.  sen en yüksek falezden adına sığınıp ev ...