oysa ben hiç bu kentten inip akdeniz saçlarına dokunmadım bile
bu yalnızlar kervaninda hep en ön sırada bir girnata kostümüyle sefil perişan gözlerimle karşında olamadım
ben bu gece tavana bütün hayallerimi anlattım da uyudum
uyurken rüyamda sen vardın
kalemle çizilmiş dudaklarin
hiçliğin o muazzam siyahligindayken ismim
sen beni hiç anmadin
ve ben o gece tüm kabusları evim belledim
bu namluyu alnıma dayayıp inkar ettiğim her film repliginde mertligini borazan gibi haykırdım
sen duymadın
hiç sevmedin sen beni
üçüncü şahıs bendim
atilla ilhanin şiirindeki gibi
oysa
gözlerin gözlerime degmemisti..
